© Ans Brys (voor restauratie)
Begin 18de eeuw pikken we wél duidelijke sporen op. Op dat moment is het roosvenster van de zuidelijke façade van de Notre-Dame in slechte staat. Heel wat panelen zijn ernstig beschadigd of zelfs verdwenen. Het roosvenster wordt daarom heropgebouwd en gefinancierd door kardinaal Louis Antoine de Noailles.
Het verhaal luidt dat hij zijn wapenschild in het midden wil, met enkel blank glas eromheen. Gelukkig kan de glazenier-restaurateur de kardinaal overtuigen om dat niet te doen en vult hij de ‘gaten’ met gebrandschilderd glas uit zijn eigen verzameling. Zo belandt De Annunciatie eigenlijk toevallig in de Notre-Dame.
© Ans Brys (voor restauratie)
In de 19de eeuw wordt de Notre-Dame grondig gerestaureerd onder leiding van de befaamde architect Viollet-le-Duc. Alfred Gérente, een glazenier met geen al te beste reputatie, krijgt de opdracht om zich over het roosvenster te ontfermen. Hij maakt een reconstructie van De Annunciatie, plaatst die in de Notre-Dame, en verkoopt het originele glasraam. Dat komt in handen van verzamelaar Micheli.
En daar stopt het toeval: bij het overlijden van Micheli gaat kunstkenner Fritz Mayer van den Bergh héél bewust achter de Micheli-collectie aan. Met succes, want ondertussen charmeert het glasraam nu al meer dan 120 jaar lang de bezoekers van het museum met zijn spel van licht.
Ontdek hier de volledige reis die het glasraam met ‘De Annunciatie’ van de 13de eeuw tot vandaag heeft afgelegd.