Na Fritz Mayers vroegtijdige dood verwezenlijkte zijn moeder, Henriëtte van den Bergh (1838-1920), in het huidige museum de levensdroom van haar zoon. Met het patriciërshuis in neogotische stijl heeft Henriëtte de verzameling van haar zoon een ‘thuis’ gegeven. Het voor de collectie speciaal gebouwde museum vormt een bijzondere huiselijke setting van meubels en historische stukken.
Dit is juist wat de Duitse kunstenares Sarah Westphal (°1981) prikkelde om de dialoog met de kunstverzameling en het gebouw aan te gaan. Voor een bepaalde periode neemt Sarah Westphal intrek in het museum als ‘huisvrouw’, gastvrouw of ‘huisbezetter’.
Westphal bezet letterlijk de aangetroffen ruimte met haar eigen gedachten en verschijnt in de ‘huiskamers’ van het museum als subtiele aanwezigheid: ze ruimt op, houdt schoonmaak, stoft af, verschuift meubels, kijkt in kasten, kisten en schuiven, bladert door fotoboeken, leest in balboekjes, doorzoekt archieven en zolder, en vervangt gloeilampen om de bezoekers met een brandende lantaarn op te wachten.
