Op haar 66ste opent Henriëtte het museum. Bezoekers zijn welkom op verzoek, op uitnodiging of op feestdagen.
Henriëtte beseft dat ze de zaken niet op zijn beloop mag laten. Om het museum na haar dood zorgvuldig te laten beheren, stelt ze een raad van regenten samen. Het zijn vrienden, vertrouwelingen en kunstkenners, die het museum onder hun hoede moeten nemen. Ze stelt ook een slim testament op, waarin staat dat de collectie is afgesloten.
Het testament van Henriëtte wordt nauwgezet opgevolgd: er is na de dood van Fritz niets meer bijgekomen of niets meer weggehaald. Wat vandaag in het museum te zien is, is wat Fritz met zijn smaak en zijn kennis heeft bijeengebracht. In iets meer dan tien jaar tijd.
De raad van regenten is vandaag nog altijd de eigenaar van gebouw en de verzameling. De stad Antwerpen zorgt voor het beheer en de exploitatie.
